Επίδραση κοινού ιόντος έχουμε όταν σε διάλυμα αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται ηλεκτρολύτη προσθέσουμε άλλο ηλεκτρολύτη (συνήθως ισχυρό) που να έχει αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται ιόν με τον αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται ηλεκτρολύτη. Στην περίπτωση αυτή ο βαθμός ιοντισμού αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται λόγω μετατόπισης της ισορροπίας ιοντισμού του αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται ηλεκτρολύτη προς τα αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται σύμφωνα με την αρχή Le Chatelier.

Αν διαλύσουμε στερεό CH₃COONa σε Δ/μα CH₃COOΗ, τότε η συγκέντρωση των ιόντων Η₃Ο⁺ του Δ/τος αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται, ο βαθμός ιοντισμού του CH₃COOΗ αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται, η συγκέντρωση των ιόντων CH₃COO^- αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται , ενώ η σταθερά ιοντισμού Κ_α του CH₃COOΗ αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται

Η επίδραση του κοινού ιόντος ΟΗ^- αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται τον βαθμό ιοντισμού της αμμωνίας ΝΗ₃

Στο υδατικό διάλυμα ΗF η προσθήκη του ισχυρού οξέος ΗCl που δεν προκαλεί αύξηση του όγκου του διαλύματος, προκαλεί αριστεράασθενήασθενούςαυξάνεταιδε μεταβάλεταικοινόμείωσημειώνεται του βαθμού ιοντισμού του ΗF.